جالب است بدانید عرق بوقناق اصل مانند گیاه بوقنان که به دلیل رنگ نفیسش به اندازه شکل نادرش ارزشمند است کمیاب است.
از لحاظ تاریخی، ارینگیوم در داروهای گیاهی برای درمان سرفه، بیماری های کبد و سایر بیماری ها استفاده می شد. به عنوان منبع غذایی، ریشه ها و برگ های جوان آن در دستور العمل های چای، شیرینی ها و چاشنی های گیاهی یافت می شد و اغلب مانند سبزیجات ریشه مصرف می شد.
بسیاری می گویند ارینگیوم طعمی شبیه شاه بلوط دارد. همچنین رشد وحشی آن در مناطق ساحلی بریتانیا و علفزارهای جنوب شرقی اروپا مشاهده شد و بعداً به عنوان یک گیاه زینتی برای باغچه های خانه کشت شد.
ارینگیوم تقریباً در هر نوع خاکی رشد می کند – حتی در خاک هایی که ممکن است کمبود مواد مغذی داشته باشند – و با توجه به سیستم ریشه ای گسترده اش، کنترل فرسایش عالی را فراهم می کند.
ساقه‌های ارینگیوم معمولاً بین 60 تا 182 سانتی‌متر رشد می‌کنند، دارای برگ‌های پایه در سایه‌های مختلف (نقره‌ای، سبز، آبی یا بنفش) هستند و روی آنها سر گل‌های مخروطی شکل قرار می‌گیرد.
این سرهای خار مانند بوسیله براکت های خاردار که معمولاً به رنگ استیل آبی یا بنفش هستند پوشیده شده اند. گرچه آنقدر رایج نیست، اما ارقام سفید نیز در دسترس هستند. هر سر گل مرکب از گلچه های ریز بنفش مایل به آبی است که معطر نیستند.
به طور معمول تا ارتفاع کمتر از 91 سانتی متر رشد می کند و دارای سرهای گل به اندازه 1-2 سانتی متر است که توسط براکت های باریک احاطه شده اند. حمل و نقل این گونه آسان است و عمر گلدان خوبی دارد، چه تازه و چه خشک.
امروزه Eryngium در میان صنعتگران گل به عنوان یک گل پرکننده همه کاره و در میان باغبانان به عنوان یک گیاه چند ساله کم نگهداری انتخابی مطلوب است.
به چیدمان‌های تازه یا خشک شده علاقه بصری زیادی می‌افزاید و تقریباً تمام پالت‌های رنگی را تحسین می‌کند. بسیاری از کاربردهای سنتی آن تا قرن بیست و یکم نیز گسترش یافته است. در گیاهان دارویی مدرن، از ریشه ارینگیوم در تونیک ها به عنوان ادرارآور، محرک و ضد سرفه استفاده می شود.
